| โรคความดันโลหิตสูงเป็นโรคเรื้อรังที่มีแนวโน้มของจำนวนผู้ป่วยเพิ่มมากขึ้นทุกปี ถ้าผู้ป่วยไม่สามารถควบคุมความดันโลหิตได้เป็นเวลานานอาจเกิดโรคแทรกซ้อนต่างๆ ตามมาได้ ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวโน้มของการควบคุมความดันโลหิตในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง ที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี จากฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์ในช่วง 1 มกราคม พ.ศ. 2545 ถึง 31 ธันวาคม พ.ศ.2551 ด้วยเกณฑ์ Joint National Commission on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure VII (JNC VII) โดยพิจารณาจากจำนวนครั้งที่ผู้ป่วยมารับการรักษาทั้งหมด 91,481 ครั้ง
ผลการศึกษาพบว่า สัดส่วนจำนวนครั้งที่ผู้ป่วยมารับการรักษาที่สามารถควบคุมความดันโลหิตได้ มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ทั้งผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่มีโรคร่วมและมีโรคร่วม แต่อย่างไรก็ตาม สัดส่วนจำนวนครั้งของการควบคุมความดันโลหิต ยังไม่เกินครึ่งหนึ่งของจำนวนครั้งที่ผู้ป่วยมารับการรักษาทั้งหมด และเมื่อทำการเปรียบเทียบแนวโน้มของสัดส่วนการมาโรงพยาบาลและมีความดันโลหิตในระดับควบคุมได้ พบว่าผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่ไม่มีโรคร่วมมีแนวโน้มสัดส่วนในการควบคุมดันโลหิตมากกว่าผู้ป่วยโรคความดันโลหิตที่มีโรคร่วม ส่วนข้อมูลด้าน เพศ อาชีพ พบว่ามีสัดส่วนของการควบคุมความดันโลหิตใกล้เคียงกัน ผลการศึกษาครั้งนี้อาจใช้เป็นแนวทางในการวางแผนวิธีดูแลรักษาให้ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงให้สามารถควบคุมระดับความดันโลหิตอย่างเหมาะสมต่อไป
|